تفاوت سیستم گیمینگ با رندرینگ در چیست؟ وقتی صحبت از سیستم‌های قوی و پرقدرت به میان می‌آید، معمولاً دو گزینه بیشتر به ذهنمان خطور می‌کند: سیستم گیمینگ و سیستم رندرینگ. هر دو به سخت‌افزارهای قوی نیاز دارند تا پردازش‌های سنگین را انجام دهند، اما هدف و مسیرشان یکی نیست. شاید ظاهرشان شبیه هم باشد اما در جزئیات تفاوت‌های مهمی با هم دارند که شناختن آن‌ها می‌تواند از هزینه‌های اشتباه جلوگیری کند.
خیلی‌ها فکر می‌کنند اگر سیستمی کارت گرافیک قوی داشته باشد، برای همه‌جور کار سنگین مناسب است. اما واقعیت این است که کاری که یک طراح سه‌بعدی از سیستمش می‌خواهد با کاری که یک گیمر حرفه‌ای انجام می‌دهد زمین تا آسمان فرق دارد. سیستم‌های گیمینگ طوری ساخته شده‌اند که بازی‌ها را روان و با فریم بالا اجرا کنند در حالی که سیستم‌های رندرینگ برای پردازش‌های سنگین، تولید تصویرهای واقع‌گرایانه و مدیریت پروژه‌های حجیم ساخته شده اند.
این تفاوت‌ها تنها به انتخاب قطعات محدود نمی‌شود؛ بلکه در نحوه‌ی پیکربندی سیستم، روش خنک‌سازی و حتی نرم‌افزارهایی که استفاده می‌شوند نیز نمود پیدا می‌کند.
در این مقاله از آی تی کلوپ قرار است خیلی شفاف بررسی کنیم که سیستم گیمینگ و رندرینگ چه تفاوت‌هایی با هم دارند و هر قطعه در کدام کاربرد نقش مهم‌تری دارد. پس تا انتهای این راهنمای خرید همراه ما باشید.
تفاوت سیستم گیمینگ با رندرینگ از نظر قطعات سخت افزاری
پردازنده (CPU)
در سیستم‌های گیمینگ عمده‌ی بار پردازشی بر دوش کارت گرافیک (GPU) است اما این به‌معنای بی‌اهمیت بودن پردازنده (CPU) نیست. در بازی‌های امروزی معمولاً فرکانس کاری هر هسته اهمیت بیشتری نسبت به تعداد هسته ها دارد. به همین دلیل پردازنده‌ای با تعداد هسته‌ی کمتر اما سرعت کلاک بالاتر در بسیاری از بازی‌ها عملکرد بهتری نسبت به پردازنده‌ای با هسته‌های بیشتر و فرکانس پایین‌تر ارائه می‌دهد. مثلا یک CPU شش‌هسته‌ای با فرکانس بالا معمولاً از یک مدل دوازده‌هسته‌ای با فرکانس متوسط در اجرای بازی‌ها موفق‌تر عمل می‌کند.
در سیستم‌های گیمینگ تمرکز اصلی روی کیفیت تصویر و روان بودن اجرای بازی است؛ به همین دلیل پردازنده‌های میان‌رده ای مثل Intel Core i5 هم می‌تواند عملکرد مناسبی ارائه دهد چون تعداد هسته‌ها یا رشته‌ها تأثیر قابل توجهی روی عملکرد بازی‌ها ندارند. نکته کلیدی در این سیستم‌ها، سرعت کلاک و عملکرد تک‌هسته‌ای است که مستقیماً روی نرخ فریم و روانی بازی تأثیر می‌گذارد.
اما در سیستم‌های رندرینگ برای انجام پردازش‌های سنگین و همزمان به پردازنده‌هایی با تعداد هسته‌های بیشتر نیاز است. برای مثال پردازنده‌های Intel Core i7 یا Ryzen 7 می‌توانند حداقل نیازهای رندرینگ را برآورده کنند، اما استفاده از مدل‌های پیشرفته‌تری مانند Intel Core i9، AMD Ryzen Threadripper یا AMD EPYC که هسته‌ها و رشته‌های بیشتری دارند، عملکرد به مراتب بهتری در رندرینگ ارائه خواهد داد.
پیشنهاد خواندنی: مک بوک چیست؟
کارت گرافیک (GPU)
در سیستم‌های گیمینگ، مهم‌ترین هدف ارائه تجربه بصری روان و باکیفیت است. کارت گرافیک در اینجا باید بتواند فریم‌های بازی را با سرعت بالا پردازش کند تا تصاویر به‌صورت روان و بدون تأخیر نمایش داده شوند. به همین دلیل، تمرکز اصلی سازندگان کارت‌های گرافیک گیمینگ مانند سری NVIDIA GeForce و AMD Radeon RX روی افزایش سرعت کلاک (Clock Speed) است.
اما در سیستم‌های رندرینگ هدف اصلی پردازش حجم زیادی از داده‌های گرافیکی با دقت بالا و اجرای عملیات پیچیده محاسباتی است. این سیستم‌ها باید توانایی پردازش پروژه‌های بزرگ سه‌بعدی، انیمیشن‌ها، ویدیوهای با کیفیت بالا و سایر محاسبات سنگین را داشته باشند. بنابراین در اینجا ظرفیت حافظه کارت گرافیک (VRAM) اهمیت بسیار بالایی پیدا می‌کند چون داده‌های گرافیکی بزرگ باید به صورت همزمان در حافظه بارگذاری و پردازش شوند. علاوه بر این پهنای باند حافظه نیز در این کارت‌ها بیشتر است تا بتوانند داده‌ها را با سرعت بیشتری جابجا کنند.
برای همین منظور کارت‌های گرافیک حرفه‌ای مانند NVIDIA Quadro و AMD Radeon Pro طراحی شده‌اند. این کارت‌ها علاوه بر داشتن VRAM بیشتر و پهنای باند بالا، از نظر دقت پردازش نیز در سطح بالاتری قرار دارند تا خطاهای محاسباتی در پروژه‌های حساس به حداقل برسد. همچنین درایورهای این کارت‌ها به‌طور ویژه برای نرم‌افزارهای رندرینگ و طراحی سه‌بعدی بهینه‌سازی شده‌اند.
دیدگاهتان را بنویسید